यंदाचा पाऊस पाहिल्यावर मला आॅस्ट्रेलियन क्रिकेट मधला मायकेल बेव्हन आठवतोय.
पठ्ठा ६ व्या नंबरवर खेळायला यायचा. म्हणजे टीम संकटात असतानाच. कारण वरचे वाॅ बंधू, गिलख्रिस्ट, पाँटिंग चांगले खेळले तर याचा नंबर यायचाच नाही. म्हणजे हा खेळायला आला तेव्हा टीम बहुतांशी "पतले हालातों में" असायची.
बरं, हा काही फार प्रेक्षणीय खेळ खेळायचा असेही नाही. (अर्थात स्टीव्ह स्मिथ एव्हढा कुरूपही खेळ नव्हता याचा.) आपला मध्यम.
सुरूवातीला खूप धावा पळायचा, चोरायचा. एकच्या जागी दोन, दोनच्या जागी तीन. आपले श्रीनाथ, गांगुली, व्यंकटेश प्रसाद सारखे "गढ्ढा" फिल्डर्स याला बरोबर सापडायचेत.
मधेच एखादा कटचा नाहीतर फ्लिकचा चौकार. सगळे भारतीय प्रेक्षक आॅस्ट्रेलियाचे पहिले ४ तगडे बॅटसमन कापून काढल्याच्या कौतुकात असताना बेव्हनच्या स्कोअरकडे कुणाचही लक्ष नसे.
बेव्हनकडे लक्ष जायचे ते त्याचा स्कोअर एकदम ४२ - ४३ झाल्यावरच. अरे ! हा आत्ता तर आलाय. एव्हढ्यात चाळिशी ? अशी आश्चर्ययुक्त प्रतिक्रिया सर्व भारतीय चाहत्यांची व्हायची.
२०० + वन डे खेळून जवळपास १०० च्या स्ट्राइकरेटने ५० + च्या वर सरासरी असलेल्या फलंदाजांच्या यादीत बेव्हन २ रा आहे. (पहिला कोण ? हे गुगल न करता सांगू शकाल ?)
यंदाचा पाऊस तसाच आहे. गाजावाजा न करता हळूहळू येऊन आपली सरासरी पूर्ण करतोय. दिवसा आपले "जलवे" वगैरे न दाखवता चुपचाप रात्री येऊन आपले काम पार पाडून जातोय.
- "Cricket analogy applications in neo - meteorolgy with special reference to one day internationals" या लठ्ठ प्रबंधाचे सडसडीत प्रबंधकर्ते प्रा. राम किन्हीकर.
