अनुदिनिं अनुतापें तापलो रामराया ।
परमदिनदयाळा नीरसी मोहमाया ॥
अचपळ मन माझें नावरे आवरीता ।
तुजविण शिण होतो धांव रे धांव आता ॥ १ ॥
हे रामराया, रोजरोजच्या त्याच त्याच तापांनी मी त्रासून गेलेलो आहे. हे दीनदयाळा, तुला या साधकाची करूणा येऊ दे आणि ते ताप देणारी मोह माया तू निरसन कर. हे रामा, माझे अत्यंत चंचल मन मला आवरता आवरत नाही तेव्हा तू लवकर धाव घे. (कारण ही मोह माया तुझ्याच अधीन असल्याने तू येताक्षणी तिचे निरसन होईल. इथे समर्थ वर्णन करीत असलेले ताप हे साधकाला आलेले मोह मायारूप त्रास आहेत. साधनेपासून विचलित करू इच्छिणारे अनंत आध्यात्मिक ताप. याठिकाणी श्रीसमर्थ सर्वसामान्यांना होत असलेल्या आधिभौतिक तापांबद्द्ल बोलत नाही आहेत.)
- प्रा. राम प्रकाश किन्हीकर
(या श्लोकाचा व्हिडीयो इथे)
