खरा तिळगुळ

 

याले म्हनते खरा "तिडगुड".

("काळे राळे, गोरे राळे, राळ्यात राळे मिसळले" हे वाक्य खणखणीतपणे आणि भराभर म्हणून दाखवू शकतो, बर का. वैदर्भिय बोलीवर प्रेम म्हणून हा "तिडगुड" शब्द)

उगाचच पावणेतीन ग्रॅम तिळांना, दीड ग्रॅम साखरेच्या पाकात घोळवून, वर सव्वा ग्रॅम गुळाचे लिंपण करून तयार झालेल्या (बहुतांशी दुकानांमध्येच. घरी तिळगुळ करणे जरा out fashioned, down market वगैरे आहे ना, म्हणून.) लिमलेटच्या आकाराच्या दातफोड गोळ्यांना "तिळगुळ" म्हणून खपवू नये.

आणि असे लाडू सुध्दा किमान ५० + असलेत तरच मजा. आईने दररोज नवनवीन डबे बदलत लपवून ठेवलेला तिळगूळ चोरून खाण्यात जी मजा आहे ती उजागरीने असे १० - १५ लाडू खाण्यात नाही.

- तिळगूळ खाऊन किंवा न खाताही गोडच बोलणारा आणि गोडच वागणारा रामचंद्रपंत.