करूणाष्टक - ९

 

जननिजनकमाया लेंकरूं काय जाणे ।

पय न लगत मूखीं हाणिता वत्स नेणे ॥

जळधरकण आशा लागली चातकासी ।

हिमकर अवलोकी पक्षिया भूमिवासी ॥ ९ ॥

हे रामराया, तू माझा जनक आहेस, माझी जननी आहेस पण जनक जननीची ही माया मुले जाणीत नाहीत. एखादेवेळी छोट्या बाळाला आई दूध पाजीत असताना त्याच्या पोटात दूध जात नसेल तर ते आईला लाथही मारते पण त्याचे आई वाईट वाटून घेत नाही. त्यामुळे तू आम्हाला इतके दिले पण आम्हाला त्याची जाणीव नाही हे तुझ्या लक्षात आले तरी तू आमच्यावरची माया कमी करू नकोस. हे प्रभो, तुझ्या कृपारूपी एखाद्या थेंबाचीही मज चातकाला तहान लागलेली आहे.

- प्रा. राम प्रकाश किन्हीकर

( या श्लोकाचा व्हिडीयो इथे )