मलाबारी (Costal Karnaka & Keralam) जेवण मला आवडतं. किंबहुना सह्याद्रीच्या पश्चिमेला असलेल्या आणि पालघर पासून थेट कन्याकुमारीपर्यंत पसरलेल्या चिंचोळ्या कोकण - मलाबार पट्टीत (शाकाहारीच हं) पाकशास्त्राचे जितके प्रयोग आणि प्रकार आहेत ते सगळे मोहवून टाकणारे आहेत. इथे मुबलक उपलब्ध असलेल्या ओल्या नारळांचा कीस तरी पदार्थांवर असतो नाहीतर त्याच नारळाच्या दुधाच्या रस्स्यात (gravy) हे पदार्थ बनतात. सोबतच कढीपत्त्याची फोडणी आणि मूळ पदार्थांची चव हरवणार नाही इतपतच घातलेले मसाले आणि तिखट. आजकाल विदर्भासकट महाराष्ट्रात सर्वत्रच तिखट आणि तेलकट म्हणजेच चविष्ट अशी समजूत दृढ होताना दिसतेय त्यांनी आवर्जून हे मलाबारी पदार्थ खाऊन बघावेत.
पु ल देशपांडे म्हणतात "आधीच मेल्या कोंबडीला भरमसाठ मसाल्यांखाली गुदमरवून मारण्यात काय हशील आहे ?" शाकाहारी असल्याने मी तसेच म्हणेन की आपण खातोय ती भाजी फुलकोबीची आहे की बटाट्याची आहे की दुधीची आहे ? हे खूप तिखट आणि मसाल्यांमुळे कळतच नसेल तर ती भाजी खायची तरी कशाला ? नुसत्या ग्रेव्हीशी पोळी खावी.
- "अन्न हे पूर्णब्रह्म" मानून अन्नाच्या चवीत फार न अडकणारा पण उत्तम पदार्थांचा मनापासूनचा प्रशंसक आणि याक्षेत्रात उगाच रूढ होऊ पाहणार्या काही रूढींचा विरोधक प्रा. वैभवीराम प्रकाश किन्हीकर.
No comments:
Post a Comment