आठवणीतली कविता.

तुझ्यासाठी काय ठेऊन जाऊ सांग?
तशा पुष्कळ कविता आहेत तुझ्यावरती.
तू दिलेले फोटो परत दिलेत तर,
उगाच तुझ्या खणात होईल, भारूडभरती.

अर्धवट एक कथा लिहिलिय, तीच देऊ?
तू आणि तूच फ़क्त ती करशील पुरी.
त्याच्यापेक्षा नाकारलीस जी माझी भेट,
आता तुला चालेल का ती चंदनसुरी ?

पावसात जिथे भिजलो होतो नाचत नाचत,
जपून ठेवले आहे तिथले एक मोरपीस.
तेच तुला दिले असते पण नकोच,
उगाच माझी आठवण होईल दिसंदिस.

त्याच्यापेक्षा तुझ्यासाठी हवेवरती,
सोडून जाइन गाण्यामधले हळवे सूर.
चांदण्यात फ़िरताना ते ऐकू नकोस,
उगाच तुझ्या पापणीमध्ये येइल पूर.

- कविवर्य वसंत बापट

- वसंत बापट.

मराठी भाषा दिन

स्वार

घनदाट अरण्यामधूनी, बेफ़ाम दौडतो स्वार,
अवसेची राक्षस रात्र, साचला नभी अंधार.

स्तब्धात नादती टापा, खणखणत्या खडकांवरती,
निद्राळ तरुंच्या रांगा, भयचकीत होऊनी बघती.

गतिधुंद धावतो स्वार, जखमांची नव्हती जाण,
दूरातील दीपासाठी, नजरेत साठले प्राण.

मंझिल अखेरी आले, तो स्फ़टीकचि-यांचा वाडा,
पाठीवर नव्हता स्वार, थांबला अकेला घोडा.

वि.वा.शिरवाडकर (कुसुमाग्रज)

एका माणसानं किती ध्येयवादी असावं, याचं हा स्वार उत्कृष्ट उदाहरण आहे अस मला वाटतं.