सकाळी सकाळी एखाद गाण मनात आल की दिवसभर ते गाण मनात रूंजी घालत रहात हा आपल्या सगळ्यांचाच अनुभव. काल सकाळी अचानकच बिहाग रागातल "लट उलझी सुलझा जा बालम..." ही चीज आठवली आणि दिवसभर त्याने पिच्छा सोडला नाही. बिहाग हा आधीच खूप रोमॅंटीक राग आणि गाण्याचे बोलही रोमॅंटीकच. मग काय, यू ट्यूबवर या चीजेचा शोध घेतला.
यापूर्वी ऐकलेली पंडीत जसराजांची चीज सापडलीच. ऐकताना मझा आला. या रागाचा रोमॅंटीक मूड या चीजेमधे संगीतातून खूप उत्कृष्टपणे सादर झालाय हे जाणवले. एका प्रेयसी आणि प्रियकरामधले संभाषण आपण ऐकतो आहे याचा फ़ील आला. "बाबारे, माझे दोन्ही हात मेंदीने भरलेले आहेत आणि माझ्या बटा अशा मुजोर उधळल्यात, त्या तू प्लीज सावर ना. माझ्या कपाळावरची बिंदी कुठेतरी विस्कटलीय, तिला नीट कर ना" हे प्रेयसी सांगतेय आणि ते ही बिहाग रागात. किती मधूर ! संगीत हे भावना पोहोचवण्याचे किती समर्थ माध्यम आहे याचा पुनर्प्रत्यय आला.
थोडा अधिक शोध घेताना रहमानने पण रचलेली तीच चीज सापडली. आणि....
"ही बया ब्युटी पार्लर मध्ये बसलेली आहे (आजकाल चौकाचौकात निघालीयत तशा एखाद्या् युनिसेक्स अशा पार्लर मध्ये) आणि तिथल्या तिच्या केसांवर काम करणा-या कारागिराला सूचना देतेय" असा फ़ील आला. अरे त्या गाण्यातल्या भावना कुठल्या आहेत ? तू त्या पोहोचवतोयस कसा ? काही विचार ?
रहमान भलेही ऑस्कर वगैरे प्राप्त कलाकार असेल पण भारतीय शास्त्रीय संगीत त्याला सापडल अस वाटत नाही. असंख्य वाद्यांमधून चमत्कृती निर्माण करणारा एक संगीतकार असे मला कायम वाटत आलेय. पुल म्हणतात त्याप्रमाणे एखादा बाजारू संगीतकार असंख्य वाद्यांचं कडबोळ करून कोलाहल निर्माण करतो तर एखादा अस्सल संगीतकार फ़क्त तानपुरा, तबला आणि सुरपेटीच्या सहाय्याने सुरांचा स्वर्ग निर्माण करतो. त्याच प्रत्यंतर आल.
नाही, रहमान माणूस असेल मोठा हो, पण आमच्या लेखी त्याच मोठेपण मांडायच ते कुठल्या खात्यावर ?
हे बाकी खरंय, कारण काही मोजकी गाणी सोडून मला रहमानचं संगीत म्हणजे बहु गलबला वाटतो��☺☺
ReplyDelete