आत्ता एका फूड व्लाॅगरची रील बघत होतो.
उत्तर कर्नाटकात कुठेतरी तो अगदी authentic कन्नड जेवण करीत होता.
केळीच्या पानावर छान जेवण. "ग्रीन व्हेजिटेबल विथ दाल" असे वर्णन केल्यानंतर लगेच जाणवले की "अरे, ही तर आपली वैदर्भिय दाळभाजी" !
कहर म्हणजे बाजरीच्या छान, मस्त फुलक्यांवर त्या हाॅटेलवाल्याने त्याला अमूल बटरचा एक छोटासाच चौकोनी तुकडा वाढला. त्या अज्ञानी माणसाने तो तुकडा बाजरीच्या त्या गरमागरम फुलक्यावर चोळला आणि तो फुलका खाल्ला.
त्याक्षणीच त्या फूड व्लाॅगरला, जुन्या संगीत नाटकांमधल्या नटांसारखे "हा, मूढा भरतकुलोत्पन्ना" असे म्हणावेसे वाटले. अरे! बाजरीच्या फुलक्यासोबत बटर ? त्यापेक्षा बासुंदीसोबत बनपाव खाल्ला असतास तर ते क्षम्य होते. बाजरीच्या गरमागरम फुलक्यावर अस्सल बेळगावी लोणी कढवून काढलेले दाणेदार, रवाळ तूप घ्यायचे असते रे. नसेल परवडत तर त्या फुलक्यावर लाकडी घाण्यातून काढलेले, मस्त शेंगदाण्याचा वास असलेले, अस्सल फल्लीतेल (शेंगदाणे तेलाला parallel वैदर्भिय शब्द) कच्चेच घ्यायचे असते रे.
बटरचा तुकडा हा पावभाजीचे टाॅपिंग म्हणून किंवा पावभाजीच्या पावाला लावून खायला ठीक आहे. बाजरीच्या फुलक्यासोबत तो खाणे हे बघणार्यालाही (लाक्षणिक अर्थाने) पचत नाही आणि खाणार्यालाही (खर्या अर्थाने) पचत नाही.
- खाण्याच्या बाबतीत सगळे कुळधर्म नीट पाळणारा, बेळगावी लोण्याइतकाच स्निग्ध आणि बेळगावी कुंद्याइतकाच गोड स्वभावाचा, रा(व)म साहेब किन्ही(हरि)हर.
No comments:
Post a Comment