आज नागदिवाळी होती. विदर्भ आणि मराठवाड्यातल्या कुटुंबात खूप उत्साहात हा कुळाचार साजरा होतो.
संततीचा नावाने एखादा आवडता पदार्थ हा त्याच्या नावाचा दिवा म्हणून संततीच्या जन्मापासूनच ठरवून देतात. आज तो पदार्थ घरी आवर्जून करतात. दिव्यांनी संततीला ओवाळतात. संततीच्या दीर्घायुष्यासाठी आणि सर्वांगीण भरभराटीसाठी हा सण करतात.
पूर्वी फक्त पुरूषांचे दिवे ठेवले जात असावेत पण गेल्या दोन पिढ्यांपासून कुटुंबातल्या लेकी सुनांचेही दिवे घरात व्हायला लागलेत. A welcome move, that too silently, without any propoganda.
माझा दिवा पुरणाचा, तर माझ्या लेकीचा आणि पत्नीचा गुलाबजांबचा.
पूर्वी साधे दिवे असायचे. लोणीसाखर, खोबरेसाखर, खीर.
काळ बदलला, नवीन काळात नवीन पदार्थ आलेत.
विचार केल्यानंतर लक्षात आले की याच कालगतीने आपल्या नातवंडांचे दिवे नक्कीच "मंचुरियन" , "पिझ्झा" आणि "पेस्ट्रीज" ठेवाव्या लागतील.
- किन्हीकर वंशाचा थोरला दिवा / दिवटा मास्टर राम
No comments:
Post a Comment