घरी कुठलेही कुळाचाराचे सण असलेत की गृहस्वामिनीला पॅनिक व्हायला होतं. हा सण पार पाडेपर्यंत त्या सगळ्या अगदी सज्ज अवस्थेतच असतात, रोज दिसणार्‍या याच स्त्रिया, पण या ८ - १० दिवसात अगदी वेगळ्याच होऊन जातात. माझ्या आईच्याही बाबतीत मला हाच अनुभव आहे आणि गेल्या १५ वर्षांपासून (आमच्याकडे कुळाचाराच्या महालक्ष्म्या आल्यानंतर) माझ्या सौभाग्यवतीचेही असे पॅनिक होणे बघतोय.
उत्सव पार पडेपर्यंत, तो कसा पार पडेल ? सगळे नीट होईल की नाही ? या प्रचंड काळजीत घरातल्या कर्त्या स्त्रिया असतात आणि उत्सव आटोपला की एकदम ताणलेल्या रबराचा ताण सुटून सरळ झाल्यासारखे त्या ताणाच्या एकदम सुटण्यामुळे स्वतःची तब्येत बिघडवून घेतात.
अनेक वर्षांपासून या घटनेचा मी केवळ मूक साक्षीदार आहे. पण २०१९ मधे मला यावर उपाय सुचला.
मुलांना Finite Element Methods शिकवताना Discretization (एखाद्या कामाचे जमेल तेवढ्या छोट्या गोष्टींमध्ये तुकडे करणे) ही पहिली स्टेप आपण शिकवलेली असते. त्याच प्रक्रियेचा आपण अवलंब करायला घेतो. अर्थात हा अवलंब करण्याआधी कुळाचाराची, त्याच्या तयारीची सगळी प्रक्रिया आतून समजून घ्यावी लागते नाहीतर कोरडेपणाने ही प्रक्रिया राबवली जाईल आणि त्या कार्याचा आत्माच हरवला जाईल.
या प्रक्रियेचा अवलंब करून, सुपत्नीला पॅनिक न होण्याचा धीर देत देत, आपण तिला मदत करू लागतो. एकापाठोपाठ एक कामे पध्दतशीरपणे आणि लीलया हातावेगळी होऊ लागतात. सुपत्नींची stress level आटोक्यात आल्याची लक्षणे दिसायला लागतात.
...आणि कळस तर तेव्हा होतो जेव्हा उत्सव आटोपल्यानंतर "यावर्षी उत्सव कसा पार पडला हे कळलंच नाही रे." अशी दाद गृहस्वामिनीकडून येते. आणि एका थेअरीला प्रॅक्टीकलमध्ये बदलून कुठे तरी उपयोगी पडल्याचे आत्मिक समाधान आपल्याला लाभते.
- कुठल्याही थेअरीला उपयुक्त प्रॅक्टीकलमध्ये बदलण्यासाठी आग्रही असलेला पंतोजी, रामशास्त्री.
No comments:
Post a Comment