एक ओव्हरटेक पण वेगळाच.

मी थोडा आकडेवारीत रमणारा मनुक्ष आहे. (आकडे लावण्या वगैरेपेक्षा आकड्यांमध्ये रमलेले बरे, नाही का ?) माझा ब्लॉग मी सुरू केला २७/१२/२००८ ला. त्यानंतर जवळपास ९ महिन्यांनी सप्टेंबर २००९ मध्ये गाडी घेतली.

पण गाडीची घोडदौड वेगात सुरू झाली. त्यामानाने ब्लॉगची वाचकसंख्या हळूहळू वाढत होती. गाडी साडेचार वर्षात एक लाख किलोमीटर धावली पण ब्लॉगला एक लाख वाचकसंख्या गाठायला नऊ वर्षे लागलीत. जवळपास दुप्पट. गाडीच्या इतक्या जलद घोडदौडीचे कारण म्हणजे २०१२ मध्ये आम्ही सोलापूर जिल्ह्यात सांगोला येथे रहावयास गेलो. मग सांगोला ते नागपूर या ८०० किलोमीटरची दौड वर्षातून दोन तीन वेळा तरी नियमितपणे सुरू झाली. त्याचबरोबर नवे गाव, नवा परिसर या सर्व कारणांमुळे आसपासची घोडदौडही भरपूर सुरू होतीच. महिन्यातून किमान एकदा तरी सांगली - कोल्हापूर किंवा सोलापूरची चक्कर व्हायचीच. 

नंतर मग धुळे जिल्ह्यात शिरपूर येथे दोन वर्षे काढलीत. तिथून तर गुजरात मधले गरूडेश्वर, मध्य प्रदेश मध्ये महेश्वर, इंदूर वगैरे खूप भटकंती झाली. ऐन दसरा दिवाळी, उन्हाळ्याच्या सीझनमध्ये शिरपूर ते मुंबई ट्रॅव्हल्स बसेसची तिकीटे अव्वाच्या सव्वा वाढवल्यानंतर या प्रवासासाठी स्वतःची गाडी परवडते असा हिशेब लक्षात घेऊन शिरपूर ते मुंबई असे बरेचसे प्रवास शिरपूरला असताना घडलेत. त्यामुळे गाडीचे टॅकोमीटर भराभर वाढत गेले.

पण ब्लॉगला हळूहळू का होईना वाचकवर्ग लाभत होता. गेल्या दोन वर्षात तर वार्षिक ५०,००० या गतीने वाचकसंख्या वाढली. रोज गाडी चालवत असताना गाडी किती किलोमीटर चाललीय याकडे माझे लक्ष असतेच आणि त्याहूनही जास्त लक्ष रोज ब्लॉगला किती वाचक लाभलेत याकडेही असते. ब्लॉगचे वाचक वाढत जाण्याची गती पाहून याच वर्षीच्या मार्च महिन्यात ब्लॉग वाचकसंख्या ही गाडीच्या टॅकोमीटरला ओव्हरटेक करेल असा माझा अंदाज होता. 

आणि आज अचानक हा योग आला. माझ्या ब्लॉगची वाचकसंख्या २,२३,५९७ तर गाडीचे टॅकोमीटर दाखवतेय २,२३,५१४. खरेतर हा ओव्हरटेक होताना मला त्या क्षणाचे साक्षीदार व्हायचे होते. दोघांच्याही सारख्या संख्येचा स्क्रीनशॉटस टाकायचे होते पण हा ओव्हरटेक काल रात्री झोपेत झाल्यामुळे (मी झोपलेलो असताना ब्लॉगची वाचकसंख्या अचानक वाढल्यामुळे) हे करू शकलो नाही. ठीक आहे. तो दिवस तर मी अनुभवू शकलो.

माझ्या ब्लॉगला भेट देणा-या सर्व वाचकांचे मनःपूर्वक आभार. अजून खूप लिखाण करायचे आहे. मनाशी योजलेले आहे. भरपूर विषय थोडक्यात मांडून तयार आहेत. त्याचा विस्तार करायचा आहे. 

हजारो ख्वाहिशें ऐसी 

के हर ख्वाहिश पर दम निकले

बहोंत निकलें मेरे अरमॉं

फ़िर भी कम निकलें

हीच आज माझी भावना झालेली आहे.

हे सगळे घेऊन आपल्या भेटीला मी नक्की येत राहीन. आपणही असाच आशिर्वाद माझ्या पाठीशी राहू द्यात ही नम्र विनंती.

- सांख्यशास्त्रात रमणारा एक अभियांत्रिकी शिक्षक प्रा. वैभवीराम प्रकाश किन्हीकर.