एखाद्या समारंभाच्या शेवटी कुणीही पसायदान म्हणायला लागले की आमच्या नकळत आम्ही सावरून बसतो. प्राण कानात येतात.
पूर्ण पसायदान छान म्हणून झाल्यावर "येथ म्हणे श्री विश्वेशरावो" ऐवजी "येथ म्हणे श्री विश्वेश्वरावो" ऐकले की सचिन तेंडुलकर चांगला खेळत असताना अचानक मॅकग्राच्या एखाद्या आऊटस्विंगरवर स्लिपमधे कॅच देऊन परतल्यासारखे वाटते. पहिले पसायदान लता मंगेशकरांकडूनच ऐकल्याचे परिणाम.
अगदी तसेच सभेत, लिखाणात कुणीही "one of the" या वाक्ययोजनेनंतर singular form वापरला की वाटते.
"One of my student" कधीच व्याकरणदृष्ट्या बरोबर नाही, "One of my students" "one of the teachers" "one of the leaders" असे plural forms च बरोबर हे समजावून सांगताना आपली दमछाक होते.
बरे हे समजावणे विद्यार्थ्यांना असते तर ठीक होते पण काही काही कुलगुरू पदावर पोहोचलेल्या व्यक्तीही "one of the म्हटल्यावर एकवचनच येईल ना ? अनेकवचन कसे ?" असा वाद घालताना पाहिल्यात की निराशा, हतबलता, चीड दाटून येते.
५ वी ते ७ वी मराठी माध्यमात शिकूनही, English as a third language शिकवताना आमच्या शिक्षकांनी आमच्यावर जी मेहेनत घेतली ती या काँन्व्हेंटमध्ये शिकलेल्या, English as a first language शिकणार्या विद्यार्थ्यांवर त्यांच्या शिक्षकांनी का घेतली नसेल ? हा प्रश्न अस्वस्थ करून जातो.
असो,
- आपला देशी क्रीडा आणि भाषासमीक्षक रामनाथ गंझगिरी.
No comments:
Post a Comment