आपल्या भारतीयांमधे जेव्हढे स्थितीस्थापकत्व (Inertia) आहे तेव्हढेच आपण गतीसारही आहोत. या प्रमेयाचा ताजा प्रत्यय आज आला.
आता हेच बघा ना. करोना आला. आपले सगळे दैनंदिन उद्योग प्रभावित झालेत. केशकर्तनालये बंद पडलीत आणि गेली तीन महिने केशकर्तनासारखी अत्यावश्यक गोष्ट आपल्यापैकी बहुतांशी जणांच्या आयुष्यातून नाहीशी झाली.
आता गेल्या आठवड्यापासून केशकर्तनालयांना परवानगी मिळाली. आज तिथे गेलो तेव्हा आपण भारतीय कुठलीही नवीन गोष्ट किती लवकर आत्मसात करतो आणि तिच्याशी जुळवून घेतो याचे प्रात्यक्षिकच पहायला मिळाले.
१. प्रवेश करण्यापूर्वी सॅनिटायझर.
२. पूर्णपणे झाकणारा गाऊन, हँडग्लोव्हज आणि मास्क बांधून एखाद्या सर्जनची आठवण करून देणारा माझा केशकर्तनकार मित्र.
३. माझ्यासारख्या प्रत्येक गिर्‍हाइकांसाठी वापरण्यात येणारा डिस्पोझेबल कटिंग गाऊन.
४. कटिंग आटोपल्यावर खांद्यांवर, मानेवर पडलेले केस झटकण्यासाठी नेहमीच्या ब्रशऐवजी चक्क ब्लोअर.
५. कैची, वस्तरा इत्यादी साधने बुडवून ठेवण्यासाठी सॅनिटायझरचे द्रावण.
६. माझी कटिंग सुरू असताना एक गिर्‍हाईक दाढीला डाय (!) करण्यासाठी आले तेव्हा त्याला स्पष्ट आणि नम्र शब्दात नकार.
(बाकी साठीत वगैरे असतानाही दाढीला डाय वगैरे करून घेणार्‍या माणसाबाबत "गुलछबु" ह्या एकाच शब्दाचा पर्याय मनात येतो.)
हे सगळे पाहून कौतुक वाटले.
आपण सर्वसामान्य भारतीय किती पटकन एखाद्या परिस्थितीचे आकलन करून तिच्याशी जुळवून घेतोय हे पाहून सकल भारतीय मनोवृत्तीचा अभिमान वाटला. Survival of the fittest मधे बदलत्या परिस्थितीशी जुळवून घेणारा समाजच टिकत असतो आणि प्रगती करत असतो.
- एक अस्सल भारतीय राम प्रकाश किन्हीकर.
No comments:
Post a Comment