देवाचिये द्वारी - ४४

 

परपीडेचे वाही दुःख I परसंतोषाचे सुख I

वैराग्य देखोन हरिख I मानी तो सत्वगुण II

 

परभूषणे भूषण I परदूषणे दूषण I

परदुःखे सिणे जाण I तो सत्वगुण II

 

सत्वगुणे भगवद्भक्ती I सत्वगुणे ज्ञानप्राप्ती I

सत्वगुणे सायोज्यमुक्ती I पाविजेते II

 

 

सत्वगुणी मनुष्य दुस-या जीवांना स्वतः दुंख देणे तर सोडूनच द्या पण दुस-या जीवांना इतर काही कारणांनी दुंख झाले तरी स्वतः दुखावतो, इतरांच्या सुखात स्वतः सुखावतो, एखाद्याचे वैराग्य पाहून त्याला मनोमन आनंद होतो. असा हा सत्वगुणी मनुष्य दुस-यांची स्तुती करण्यात आनंद मानतो आणि दुस-यांची निंदा करण्यात दूषण मानतो त्या मनुष्याला खरी ज्ञानप्राप्ती होऊन सायुज्यमुक्ती मिळते असे श्रीसमर्थ आपल्याला निवेदन करताहेत.

 

II निवृत्ती ज्ञानदेव सोपान मुक्ताबाई एकनाथ नामदेव तुकाराम II

 II जयजय रघुवीर समर्थ II

 

- प्रा. राम प्रकाश किन्हीकर

(श्रावण कृष्ण एकादशी, शके १९४४ , दिनांक २२/०८/२०२२)