अवगुणाचा करूनि त्याग I जेणे धरिला संतसंग I
तयासी बोलिजे मग I साधक ऐसा II
अवगुण त्यागी दिवसेंदिवस I करी उत्तम गुणाचा अभ्यास I
स्वरूपी लावी निजध्यास I या नाव साधक II
प्रत्यक्ष माया अलक्ष करी I अलक्ष वस्तु धरी अंतरी I
आत्मस्थितीची धारणा धरी I या नाव साधक II
प्रवृत्तीचा केला त्याग I सुहृदांचा सोडिला संग I
निवृत्तीपथे ज्ञानयोग I साधिता जाला II
सावध दक्ष तो साधक I पाही नित्यानित्य विवेक I
संग त्यागुनि येक I सत्संग धरी II
आध्यात्मिक उन्नतीच्या मार्गावर मनुष्यमात्रांनी बद्ध आणि मुमुक्षू या दोन पाय-या ओलांडल्यानंतर साधक स्थितीला पोहोचलेल्या मानवाची काय अवस्था असते याचे सुरेख विवेचन श्रीसमर्थ करताहेत. ज्या मनुष्याला नित्य काय अनित्य काय याचा विवेक आहे आणि ज्याच्या मनाची धाव आता अशाश्वतापासून शाश्वताकडे सुरू झालेली आहे असा मनुष्य साधक. श्रीसमर्थांचा सावधपणावर फ़ार भर आहे. साधकाने आपल्या मनातील उलाढालींबद्दल कायम सावध राहून निर्णय केला पाहिजे असे श्रीसमर्थांना वाटते.
II निवृत्ती ज्ञानदेव सोपान मुक्ताबाई एकनाथ नामदेव तुकाराम II
II जयजय रघुवीर समर्थ II
- प्रा. राम प्रकाश किन्हीकर
(भाद्रपद कृष्ण सप्तमी, शके १९४४ , दिनांक १७/०९/२०२२)
No comments:
Post a Comment